پینوکیو نشویم

یک شهربازی رویایی با همه جور وسیله بازی و خوشگذرونی! و صبح از خواب بیدار شدن همان و تبدیل به الاغ شدن همان! من هر وقت پام رو تو فروشگاه دولاراما می ذارم یاد این قسمت از داستان پینوکیو می افتم. دولاراما فروشگاهیه با شعبه های مختلف که همه جور جنسی رو می تونین توش پیدا کنین، از لوازم التحریر و مواد خوراکی بگیر تا ابزار و وسایل تزئینی. اون هم با قیمت های خیلی پایین. شعار این مغازه 1 دلاری بودن اجناسشه که البته بعضی از کالاها 1.25 و بعضی هم حداکثر 2 دلاری هستن. خب یه مهاجر بی پول دیگه از خدا چی می خواد؟

قبلا هر وقت می شنیدم کسی از قول انگلیسی ها می گفت که هنوز اون قدر پولدار نشده که جنس ارزون قیمت بخره، لجم می گرفت و این ضرب المثلشون رو می ذاشتم به حساب خود خواهی اونها اما با دیدن مغازه هایی که به همین راحتی آدم رو پینوکیو گیر میارن و آت آشغال به آدم می ندازن یه کم نظرم عوض شده!

البته نمی خوام بگم که دیگه اصلا دولاراما نمی رم فقط هر بار که می رم دقیقا برای خرید آت آشغال می رم. بذارین یه مثال بزنم: به چیزی شبیه توپ تنیس احتیاج داشتم تا با شکافتن اون، ضربه گیر برای لبه های تیز کتابخونه و میز درست کنم که اگه یه وقت سر بچه بهش خورد، اتفاق بدی نیفته. کجا بهتر از دولاراما؟ یه بسته سه تایی چیزی شبیه توپ تنیس خریدم یک دلار! البته باز هم یه کم احساس پینوکیو بودن می کنم چون معلوم نیست از مواد دست چندم ساخته شده که بوش اتاق رو گرفته! 

منبع عکس